PRAWO PIERWOKUPU

W swojej pracy najczęściej spotykam się z osobami fizycznymi, które planują zbyć lub nabyć nieruchomość. Zdarza się, że sprzedajemy nieruchomość, która jest obciążona prawem pierwokupu.

Co to takiego i kiedy możemy mieć z nim styczność?

Gminie przysługuje prawo pierwokupu, jeśli planujemy sprzedać nieruchomość niezabudowaną, zakupioną wcześniej od Skarbu Państwa albo jednostek samorządu terytorialnego; nieruchomość wpisaną do rejestru zabytków oraz jeśli nieruchomość jest położona na obszarze przeznaczonym w planie miejscowym na cele publiczne.

Prawo pierwokupu nie przysługuje gminie, jeśli nieruchomość jest przeznaczona w planach miejscowych na cele rolne i leśne lub wykorzystywana na te cele, jeśli planu nie ma. Wtedy problem pojawia się dopiero kiedy nabywca chce zmienić sposób użytkowania nieruchomości, ale to inny temat.

Zasadniczo, prawo pierwokupu nie przysługuje gminie, jeśli sprzedajemy nieruchomość osobie bliskiej; jeśli prawo własności nabyliśmy w ramach odszkodowania lub rekompensaty za utratę własności nieruchomości lub zostało ustanowione w wyniku zamiany. Pierwokup gminie przysługuje w tych przypadkach jedynie wtedy, kiedy w księdze wieczystej nieruchomości została ujawniona taka informacja.

Kiedy mamy do czynienia z pierwokupem gminy, podpisujemy u notariusza warunkową umowę sprzedaży, o której treści notariusz poinformuje wójta, burmistrza lub prezydenta miasta. Wykonawca pierwokupu w ciągu 30 dni może złożyć notarialne oświadczenie o wykonaniu prawa pierwokupu. Po upływie tego terminu, następuje sprzedaż właściwa nieruchomości.

Pierwokup, choć brzmi srogo, nie jest taki straszny.

Po pierwsze prawo pierwokupu wykonuje się po cenie ustalonej między stronami w umowie sprzedaży, więc sprzedający nic nie tracą. Zadatek kupujących też jest zabezpieczony odpowiednim wpisem w ewentualnej umowie przedwstępnej, że jest zwrotny w przypadku wykonania pierwokupu.

Po drugie rzadko wykonywany, ponieważ cena sprzedaży tej nieruchomości zwykle jest już wtedy wyższa od ceny, za którą ją sprzedała. Jednostki samorządu terytorialnego mogłyby być w takim przypadku oskarżone o niegospodarność.